Het derde gesprek alweer, in de vierdelige reeks interviews met ondernemers over de rol die intuïtie in hun dagelijks leven speelt. Het gesprek met Erik Vos, ondernemer bij RealConnections vond ik bijzonder. Alvast een kleine waarschuwing. Dit verhaal gaat niet over intuïtie, want daarin gelooft Erik namelijk niet. Wel in volledig vertrouwen. Want hij gaat, sinds hij onderneemt, altijd uit van de goede intenties van mensen. Naïef? Na het beluisteren van zijn verhaal vind ik van niet. Mooi, ontroerend en inspirerend, dat was mijn conclusie na een uurtje koffie drinken.
RealConnections
Als ik hem vraag naar zijn dagelijkse activiteiten roept Erik: “Ik doe alleen maar leuke dingen!” Ah fijn, want dat wil elke ondernemer wel. Dus ben ik nieuwsgierig hoe hij dat voor elkaar krijgt met RealConnections. “Wij helpen organisaties die in korte tijd met grote veranderingen te maken krijgen door de inzet van standaard cloudtools. Die veranderingen gaan over van alles. Nieuwe markten, nieuwe producten, snel veel nieuwe medewerkers aannemen. Onze klanten willen dan alleen maar bezig zijn met hun primaire proces. Wij ondersteunen bij het secundaire proces, op IT-gebied.” Op basis van de ruim elf jaar ervaring die Erik en zijn team hiermee hebben, weten ze exact wat spannend is in zo’n situatie.
IT is niet spannend
“Aan een nieuwe klant vertellen we altijd: ‘Dit gaat er wel gebeuren, dit denk je dat er gaat gebeuren, maar dat is niet zo en er gebeurt ook nog iets dat we nu allebei nog niet kunnen voorspellen.” Omdat dat nog wat vaag klinkt, vraag ik door. Lachend zegt Erik: “Wij zeggen altijd: ‘IT is niet spannend’. Dat wordt gedacht, maar is het gewoon niet zo. IT-ers die dat over hun werkzaamheden zeggen, doen dat naar mijn mening alleen maar om hun eigen baan veilig te stellen.”
RealConnections lost problemen op
“Ik vind dat onze klanten bij ons op één ding moeten kunnen vertrouwen: RealConnections gaat het voor me oplossen. Wie van ons team dan ook tafel zit bij zo’n klant. En dan vertellen we hen ook nog wat ze vooral niet moeten doen. Dat werkt. Wanneer ze niet naar ons luisteren, dan stoppen we met zo’n klant.”
Dat klinkt best stellig?
“Ja, dat klopt. Toch ervaren we geen enkele concurrentie. We willen en krijgen alleen die klanten waarmee we een echte match hebben. Dat zijn overigens alleen maar organisaties binnen het MKB. Op het moment dat een bedrijf groter wordt, nemen we afscheid.”
Aannameproces
Zijn team bestaat inmiddels uit tien medewerkers. Ik vraag Erik hoe hij nieuwe medewerkers selecteert. “Ik vind CV’s totaal niet interessant. Dus daar heb ik ook nog nooit iemand naar gevraagd. Sterker nog, ik weet het van de meesten niet eens wat voor opleiding ze hebben gedaan. Het enige wat ik belangrijk vind is het antwoord op de vraag: ‘Werk je bij ons of aan ons?’. Ik wil hier alleen maar mensen die áán RealConnections willen werken.”
Vertrouwen: totale openheid
“Als ik op vakantie ben ga ik niet de hele dag bellen en mailen of het allemaal wel goed gaat hier. Ik vertrouw daar blind op, want ik wil compleet misbaar zijn. We hebben ook een beleid van volkomen openheid, over alles. Echt alles wat je wilt weten, deel ik. Wie wat verdient, ook mijn managementfee. Dat vind ik respectvol met mensen omgaan. Ons team bestaat niet uit kleine kinderen voor wie ik allemaal wel ga bedenken wat goed voor ze is. Ik vind het echt onbegrijpelijk als dit wel gebeurt in organisaties. Daarmee lijken zij te zeggen dat medewerkers de waarheid niet aan kunnen. Dat vind ik kleinerend. Ook wanneer een klant wil weten hoeveel ik verdien op mijn projecten, dan krijgen ze een eerlijk antwoord. Waarom zou ik het niet vertellen? ”
Waar komt die instelling vandaan?
“Mijn grondhouding is: Iedereen per definitie 100% vertrouwen.”
Word je vertrouwen dan nooit beschadigd?
“Who cares?!”
Dan heb je geen ego?
“Kijk, natuurlijk, op het moment dat je mijn vertrouwen beschadigt, dan neem ik afscheid van je. Maar dat betekent niet dat ik anderen nooit meer kan vertrouwen. Dat de mensheid niet deugt of zo. Zo wil ik niet leven.”
Kijken anderen daarvan op?
“Ja, niet iedereen begrijpt het als ik vertel dat ik mijn voordeur liever niet op slot zou draaien; ik mijn auto uitleende aan een onbekende plaatsgenoot omdat hij het me vroeg; en dat ik aan iemand die in de supermarkt 1 euro tekort kwam, dat geld gewoon gaf. Mensen vragen wel eens: waarom doe je dit? Ik antwoord dan altijd: waarom zou ik het niet doen?!”
Klinkt heel filantropisch
“Tsja, ervan uitgaan dat als je goed doet anderen dat op hun beurt ook weer doen, maakt ondernemen voor mij wel een stuk eenvoudiger. Dat betekent niet dat ik nooit verlies. Maar ik laat mijn volgende keuzes nooit beïnvloeden door negatieve ervaringen uit mijn verleden.”
Speelt intuïtie dan geen enkele rol voor jou?
“Nee, ik wil gewoon leuke klanten. Soms vinden we dat een organisatie iets toevoegt aan de wereld, dan werken we bij wijze van spreken voor niets met hen samen. Want we willen de wereld uiteindelijk een beetje mooier achterlaten dan toen we hier kwamen. Als ondernemer kan ik tien andere mensen uit het team, die hier ook in geloven in staat stellen dat ook te doen, dat is toch mooi?”
Is dat dan een overweging voor mensen om hier te komen werken?
“Ja, dat denk ik wel. We hadden een keer een sollicitant en die vertelde doodleuk dat hij 8.000 euro in de maand moest gaan verdienen. We gaan dat niet betalen, dus werkt hij hier niet. Hij krijgt zo’n bedrag vast bij zijn huidige werkgever. Daarvoor staat hij vijf dagen per week ‘s ochtends en ‘s avonds in de file. Bij ons staat nooit iemand in de file, en je mag maar vier dagen werken per week. Vakantiedagen bijhouden doen we ook niet. Aan het einde van het jaar tekent iedereen ervoor dat ze 0 vrije dagen over hebben.”
Doelstellingen
“Uiteraard hebben we wel financiële doelstellingen, maar minstens zo belangrijk zijn bijvoorbeeld de maatregelen die we nemen om ons energieverbruik (het liefst dubbel) te compenseren. Onze medewerkers zijn verplicht een groene energieleverancier te hebben. En als ze dat te duur vinden, dan compenseren we dat. Het gaat zelfs zo ver, dat een klant vertelde dat hij ook wilde gaan rijden in een elektrische auto. Ik leende hem die van ons voor een weekend, en nu rijdt hij ook elektrisch. Zo simpel kan het zijn.”
Een besmettelijk voorbeeldfunctie
“Mijn zoons mogen van mij geen ‘Tikkie’ sturen als ze uit zijn geweest. De rekening splitsen, hou toch op! Vertrouw er gewoon op dat die ander jou een volgend keer trakteert. Het mooie is dat dit altijd kan, en dat het niet zozeer over geld gaat. Omdat ik vier dagen per week werk, kan ik me een dag per week bezig houden met de Energiecoöperatie: daar doen we in zonnepanelen en elektrische deelauto’s.”
Tot slot vertelt Erik nog een mooi verhaal over een van de mensen uit zijn salesteam. “Die vent is zo iemand, die zou zijn schoonmoeder nog kunnen verkopen. Nu gebruikt hij zijn vijfde werkdag om uitgeprocedeerde asielzoekers te helpen. Dat wilde hij na het zien van een uitzending met Beau van Erven Dorens. Dus de manier waarop ik in het leven sta is nog besmettelijk ook.”
Het vierde en laatste deel van deze reeks interviews is met Gonny Vink, ondernemer bij work21 en schrijfster. Binnenkort lees je meer op mijn blog.
De eerste twee interviews met Stefan Hogendoorn en Sergej van Middendorp kun je ook nog steeds teruglezen.