Al een hele tijd hangt ie voor mijn neus. De print met daarop de 10 stappen om een betere schrijver te worden, door copyblogger Brian Clark. Toen ik ‘m ophing, hield ik mezelf voor dat ik me eraan ging houden. Elke dag schrijven!
Mijn oog viel vandaag weer eens op het lijstje. Zoveel is er pal voor mijn neus op mijn werkkamer niet te zien, maar meestal lukt het me wel om er toch langsheen te kijken. Vandaag vroeg het echt mijn aandacht en las ik de 10-punten nog eens goed door. En ik legde mezelf langs de meetlat van Brian Clark. Het begint best aardig.
Score
Ja, ik schrijf, ik schrijf meer dan vroeger, veel meer en heel misschien zelfs nog wel een beetje meer dan dat. Maar als ik niet wil schrijven, tsja, dan lukt bij mij ook niet echt. Als ik het wel wil, dan lukt het me weer wel, maar ja, dat vind ik ook niet zo gek. Als ik iets te melden heb, dan heb ik tegenwoordig lang niet altijd tijd om dat meteen op te schrijven en als ik niets te melden heb, heb ik zeker genoeg andere dingen te doen. Elke dag schrijven red ik alleen als ik ook chats mag meetellen (maar dat is vast valsspelen…). En ik verwacht dat ik wel blijf schrijven.
Censuur!
Klinkt niet heel bijzonder allemaal. Het lijkt alsof ik nu kostbare tijd aan het verdoen ben.
Maar toch vond ik vandaag dat ik weer eens moest schrijven. Al heb ik het druk en ligt er ook een lijst met echt belangrijke actiepunten naast me. En ik schrijf toch, voor klanten… Maar zomaar weer eens schrijven over een onderwerp dat me raakt, of bezighoud doe ik niet zoveel op het moment.
Ik heb namelijk een beetje een writer’s block. Alle onderwerpen die in me opkomen censureer ik zelf weer. Te saai, te wild, ongepast, niet interessant, of dat ga ik natuurlijk niet op Internet zetten, zijn zomaar een paar gedachtespinsels als ik denk aan onderwerpen om over te schrijven. En dus deed ik het maar niet. Tot ik me bedacht dat ik waarschijnlijk niet de enige ben die dit soort dingen denk.
Wat kost het je als je het niet doet?
Een tijdje terug had ik een netwerkafspraak met een collega-schrijfster. De dame in kwestie vertelde me dat ze het wel eens lastig vindt om haar klanten uit te leggen waarom het slim is een bepaalde dienst bij haar af te nemen. Want wat levert het hen nu concreet op?
Ik stelde toen de tegenvraag, wat kost het ze als ze het niet doen? En dat vond zij een goede vondst.
Meerwaarde
Meerwaarde zit vaak niet in de dingen die we doen, maar in het risico op afbreuk als we ze laten.
En dat is misschien wel de essentie van het lijstje van meneer Clark.
Dat als je wacht met schrijven tot je van jezelf vindt dat je echt een goed idee hebt, je waarschijnlijk steeds minder gaat schrijven. En dat dan de drempel om weer te gaan schrijven steeds hoger wordt. Terwijl iedereen weet dat als je echt iets wilt, je jezelf ervoor moet inspannen. De dingen die helemaal vanzelf gaan, zijn meestal niet van echte meerwaarde.
En je echte dromen en verlangens maak je alleen waar door hard te werken en er helemaal voor te gaan. Dus schrijf ik.